فرهنگ سیاسی چیست؟

ما انتظار داریم که در نظام های سیاسی لیبرال دمکراتیک وجوه مشترکی مشاهده کنیم. اینها شامل نهادهایی مانند ریاست اجرایی, قانونگذاری و دادگاه ها, سازمان هایی نظیر احزاب سیاسی و گروه های فشار, فرآیندهایی نظیر انتخابات و برخورداری شهروندان منفرد از طیفی از آزادی های شخصی می باشند.

اما ترکیب اداره, اختیارات, رابطه ها و اقداماتشان در هر کشور متفاوت است.

در چارچوب مشترک کارکردهای نظام سیاسی در هر لیبرال دمکراسی دستخوش تنوعی گسترده می باشند. برای مثال در فرانسه میزان وسیعی از تحمل کشاکش به منزله ی وسیله ای برای حل منازعه های سیاسی وجود دارد ولی در سوئد  روحیه ی سازش به هدایت کنش های شرکت کنندگان مهم فرآیندهای سیاسی گرایش دارد.

در انگلستان هم یک سنت تغییر تدریجی به جای تغییر انقلابی دیده می شود.

این تنوعات ناشی از آن چیزی است که ما آن را " فرهنگ سیاسی " می خوانیم.

این به مجموعه ی زمینه ساز ارزش هایی اشاره دارد که جزو اعتقادات مردمی است که کشوری خاص در رابطه با رفتار سیاسی زندگی می کنند. یک جنبه ی مهم آن درجه ی اعتمادی است که شهروندان به رهبران سیاسی شان دارند.

این رویکردها بر مدیریت فعالیتهای سیاسی هم سیاستمداران و هم عامه ی مردم تاثیر می گذارد. هنگامی که ما به فرهنگ سیاسی کشوری اشاره می کنیم به تشابه نظراتی تاکید می کنیم که در کشور خاص به آن اعتقاد دارند. به نظر ما در درون هرگشور گرایشی در اکثریت مردم هست که به روش مشابهی در رابطه با اداره امور سیاسی بیندیشند, حس و عمل کنند. اما این احساس ها و اندیشه ها ممکن است از ارزش های اساسی اعتقادی شهروندان در لیبرال دمکراسی های دیگر کاملا متفاوت باشد.

منبع: کتاب آشنایی با علوم سیاسی, نویسنده: پیتر جویس , مترجم: پرویز بابایی